Southampton, Carlos en de studievoortgang

Naalden en hoogtes. Twee van de dingen waar ik totaal niet goed tegen kan. Enige tijd geleden kreeg ik van een oud-klasgenote een e-mail omdat ze hier ook in Engeland zit. Na wat heen en weer gemail, leek het ons leuk om een keer in Southampton (de plaats waar zij studeert) en later in Bath af te spreken. Wat we in de buurt van Southampton zouden gaan doen? Het antwoord volgde al snel in een volgende mail die ze naar me stuurde: ‘Ik heb gekeken en er zijn wel wat dingen te doen op isle of wight (het eiland naast Southampton). Er schijnt iets te zijn met needles en een stoeltjeslift ofzo?' Mja, misschien niet de beste mail om me enthousiast te maken.

Ondanks dat reisde ik enige tijd later af naar Southampton. Eenmaal daar aangekomen, zijn we eerst naar de universiteit van Southampton gegaan. Net zoals de universiteit in Bath, bestaat de universiteit in Southampton ook uit meerdere gebouwen. Het totaal is groter dan de meeste universiteiten in Nederland en de faciliteiten die ze er hebben zijn omvangrijk. Na het meeste gezien te hebben, gingen we door richting Isle of Wight. De reis was wat lang, aangezien we een bus, boot en nog twee bussen moesten nemen om uiteindelijk bij de ‘needles' en stoeltjeslift uit te komen. De needles/naalden zijn een paar spitse rotsen aan de kust van Isle of Wight. Ze waren erg mooi te bekijken vanaf een (natuurlijk veel te hoge) stoeltjeslift. Uiteindelijk hebben we onze angst overwonnen en zijn we toch maar ingestapt in de lift. De meeste foto's vanuit de stoeltjeslift zijn gemaakt door m'n oud-klasgenote (zie foto's). Ik was te druk bezig om tegen mezelf te zeggen dat ik niet naar beneden moest kijken.

De gezellige en geslaagde dag sloten we af door nog ergens een pizza te eten voordat m'n trein weer terug naar Bath vertrok.

Het weekend na deze dagtrip kwam mijn broertje Carlos langs in Bath. Samen hebben we wat foto's gemaakt terwijl we door de stad liepen en naar de universiteit toegingen. We besloten vanaf de universiteit terug te lopen, wat helaas achteraf niet het beste idee was omdat we een paar typische Engelse stortbuien over ons heen hebben gekregen. In de avonden zijn we, met wat medestudenten, onder andere naar de bioscoop geweest en tot twee keer toe wezen stappen. De medestudenten zeiden al direct te kunnen zien dat Carlos mijn broertje was, omdat we blijkbaar erg op elkaar lijken. Daarnaast vroegen ze zich af of wij thuis een competitie hebben wie het meeste gel in z'n haar kan doen..

Het weekend was top en eigenlijk veel te snel voorbij. Op zondag vertrok Carlos weer naar Nederland waar hij werd opgewacht door m'n ouders. Hier ging het schoolwerk weer door. Op het moment ben ik dan ook nog bezig met de laatste paar opdrachten voordat mijn tentamens beginnen. De vakken gaan verder prima, de cijfers die ik tot nu toe heb behaald zijn ruim voldoende en bij de Engelse cursus (die ik volg met alleen maar studenten van wie hun moedertaal Engels is), werd mijn Engelse brief er zelfs uitgehaald als een voorbeeld voor de andere studenten! Het gaf een goed en geruststellend gevoel aangezien ik tegelijkertijd mijn thesis in het Engels aan het schrijven ben.

Groeten,

Geoffrey

Bezoek uit Nederland en trip naar Londen

Beste allemaal,

In de tweede week van de vakantie kwamen Ron en Marco (twee vrienden uit Nederland) hier langs. Het werd een gezellig weekend waarin we onder andere de stad hebben verkend, naar de universiteit zijn geweest, fish & chips hebben gegeten en een paar keer uit zijn geweest. Helaas moesten ze maandagochtend om 6 uur het vliegtuig terug pakken. Aangezien er in Engeland bijna geen nachttreinen rijden, moesten ze om half 4 in de nacht een taxi naar het vliegveld nemen. Erg praktisch was dat niet, omdat ik zelf om half 7 wakker moest worden om naar Londen te vertrekken. Na uiteindelijk drie uurtjes te hebben geslapen en daarna drie uur in de bus naar Londen weg te hebben gedut, kwamen we aan bij Londen Victoria Station. Toevallig kwamen we daar direct een studiegenoot uit Bath tegen die net terug was van haar trip naar Parijs. Na wat bij te hebben gepraat, gingen we (deze keer vol goede verwachting) naar het hostel dat we geboekt hadden voor de komende drie nachten. In vergelijking met het hostel in Liverpool is bijna ieder ander hostel top en het hostel in Londen was dat zeker ook. Het enige nadeel was dat de kamer van het hostel niet groot was. We sliepen in totaal met z'n zessen in een kamer waar eigenlijk maar ruimte was voor twee bedden. De oplossing die hiervoor gevonden was door het hostel was dus simpel: twee driepersoons stapelbedden (zie foto's). Goed, het kost wat moeite om in de avond jezelf in je eigen bed te wurmen, maar verder was het hostel prima.

In Londen hebben we bijna alle bezienswaardigheden wel gezien. We zijn naar Tower Bridge geweest, hebben de Big Ben en Westminster Abbey gezien, zijn langs London Eye gelopen en natuurlijk hebben we ook een kijkje genomen bij Picadilly Circus en Trafalgar Square (zie foto's). Uiteindelijk zijn we als echte toeristen ook nog even bij Harrods naar binnen geweest. Harrods is een erg dure, modieuze winkel in het hartje van Londen. In de winkel kan van alles gekocht worden: we hebben balpennen gezien, lcd schermen, kogelvrije jassen (Londense maffia?), spionageapparatuur, horloges en kleding. De prijzen verschillen enorm, zo kostte een balpen drie pond terwijl het duurste horloge een slordige 120.000 pond (€150.000) kost. Genoeg om een huisje van te kopen dus. Uit nieuwsgierigheid hadden we aan de verkoper van de horloges nagevraagd hoeveel hij er eigenlijk verkocht in een week. Hij liet weten een heel goede week te hebben als hij er vijf zou verkopen.

Het hostel dat we deze keer hadden, was vele malen beter dan degene in Liverpool. Geen wietlucht en geen overvallen. Wel was ik in het hostel met dezelfde twee medestudenten als waarmee ik naar Liverpool & Manchester was geweest: een Duitser en een Oostenrijker. Doordat het ook vakantie was in Duitsland, waren er enorm veel Duitse toeristen naar Londen gekomen om de stad te bezichtigen. Zo ook in ons hostel, wat ertoe leidde dat er op de laatste ochtend rond de vijftien mensen in de huiskamer rondliepen, waarvan er veertien vloeiend Duits praatte. Duits verstaan is absoluut niet moeilijk, maar het spreken, na een jaar of vijf bijna niets met de taal gedaan te hebben, is vrij lastig.

Verder zijn we in Londen op de laatste paar dagen nog naar het British museum geweest, wat zeker een aanrader is. De grote verscheidenheid aan onderwerpen zorgt ervoor dat er voor iedereen wel wat leuks te vinden is, zoals mummies, beelden uit de Griekse oudheid en de medailles voor de aanstaande Olympische spelen. Uiteindelijk zijn we ook nog langs Buckingham Palace geweest, waar het op dat moment enorm druk was aangezien de wisseling van de wacht (change of guards) net plaats vond.

Na een erg geslaagde midweek gingen we weer terug naar Bath. De komende weken moest er weer wat gedaan worden aan de studie, al stonden er ook nog wat leuke dingen gepland zoals een trip naar Southampton/Isle of Wight met een oud klasgenote en een bezoek van mijn broertje aan Bath! Daarover de volgende keer meer.

Groeten,

Geoffrey

Liverpool & Manchester

Beste allemaal,

De afgelopen twee weken hebben we hier vakantie gehad. Tijd om wat te gaan reizen dus! In de eerste week zijn we naar Liverpool en Manchester geweest. Op het moment dat we in Liverpool aankwamen, namen we een taxi naar het hostel dat we even buiten de stad hadden geboekt. Het was het laatste hostel dat nog beschikbaar was in de stad en al snel zou blijken dat dat niet zonder reden was. De taxichauffeur keek naar het adres en zei lachend dat hij nog niemand naar dat hostel had gebracht de afgelopen jaren. Ondanks dat stapten we in en bracht hij ons naar de bestemming, midden in de achterstandswijken van Liverpool. Op het moment dat we dichterbij kwamen, zette de chauffeur ons af voor een deur waarop een A4'tje hing met het adres dat overeenkwam met dat van ons hostel. Er was geen deurbel te vinden en dus deden we navraag bij een van de winkeltjes die aan de deur grensde. De winkeleigenaar zei dat we bij het juiste adres waren aangekomen en gaf ons als advies dat we wel . ‘hard op de deur moesten rammen, zodat de eigenaar die boven zat ons tenminste zou horen' . Na zijn advies te hebben opgevolgd, deed even later een warrige man open. We volgden hem naar de eerste verdieping van het hostel, waar een sterke wietlucht hing. De man vertelde dat het hostel eigenlijk nooit vol zat en dat we de enige waren die er zouden overnachten vanavond. Op de tweede verdieping, waar wij een kamer hadden, hing een nog sterkere wietlucht. De Duitse en Oostenrijkse medestudenten zaten al te grappen dat ik me hier als Nederlander vast prima thuis zou gaan voelen. Eenmaal in de kamer aangekomen, bleek dat er gelukkig voldoende bedden stonden. Daarmee was verder wel alles gezegd: gordijnen hadden ze niet; het slot op de deur deed het niet en de sleutel die we meekregen op de buitendeur te openen later die avond zou niet blijken te werken. Na letterlijk AL onze kostbare bezittingen mee te hebben genomen terwijl we uit eten gingen, namen we rond 1 uur 's avonds een taxi terug naar het hostel. De taxichauffeur moest ons even voor het hostel uitzetten omdat er vijf politieauto's voor het hostel zelf stonden. Nadat we navraag deden bij de agenten, bleek de winkeleigenaar die ons die middag had verteld waar ons hostel was, te zijn overvallen. Ze waren met een helikopter en meerdere auto's nog op zoek naar de dader. Anderhalf uur later stopte de helikopter gelukkig met rondjes draaien boven ons hostel en was het stil genoeg om te kunnen slapen.

De dagen erna verliepen, gelukkig, veel soepeler. Liverpool is een mooie stad met een groot winkelcentrum en meerdere indrukwekkende gebouwen. We zijn onder andere naar het ‘wheel' van Liverpool geweest (aangezien iedere stad hier zijn eigen reuzenrad schijnt te hebben) en naar het maritieme museum van Liverpool. De verschillende interessante onderwerpen, zoals de Tweede Wereldoorlog en de Titanic, waarvan Liverpool de thuishaven was, zorgden ervoor dat we al snel een paar uur in het museum doorbrachten.

Op de derde dag van onze reis vertrokken we naar Manchester. Helaas stonden er geen voetbalwedstrijden op het programma, omdat er niet gevoetbald werd terwijl wij er waren. Desondanks hebben we veel andere dingen in de stad bekeken, al moet wel gezegd worden dat Manchester een stad is die meer gericht is op industrie en dus minder aantrekkelijk is voor toeristen. Het centrum van Manchester heeft wat mooie foto's opgeleverd, waaronder dat van het ‘wheel' van Manchester, een typisch café en een foto van het gemeentehuis (zie foto's). In de avond waren er gelukkig genoeg plaatsen waar we gezellig wat konden drinken, zodat we ons uiteindelijk ook in deze stad prima vermaakt hebben.

Na in totaal vier dagen rond te hebben gelopen, was het weer tijd om naar Bath terug te gaan. Het volgende weekend zouden Ron en Marco(twee vrienden uit Nederland)langskomen en vervolgens stond Londen op de planning. Daarover de volgende keer meer, omdat dit verhaal al lang genoeg is.

Groeten,

Geoffrey

Dublin, Ierland

Dublin, Ierland

Na een boel berichten, smsjes en geregel zijn we eruit gekomen. De trip naar Dublin is geboekt en het hostel, dichtbij het centrum van de stad, is ook geregeld. De verwachtingen: Guinness, Irish pubs, het bezoeken van meerdere kerken en kathedralen, een bezoek brengen aan de Guinness fabriek en het zien van meer mannen in rokken (kilts) dan vrouwen. Donderdagmiddag, 8 maart, pakken we onze spullen en verzamelen bij de lokale bushalte. Na een rit met een taxi, een vlucht die korter duurt dan het lezen van dit verhaal en een busrit komen we aan bij ons hostel. Het is inmiddels middag en we rusten even voordat we de stad ingaan. Na wat winkels, kerken en standbeelden te hebben gezien, besluiten we dat het tijd is voor een pint bier in een Irish pub. De goede hoop dat een biertje hier goedkoper is dan in het dure Engeland, heb ik al snel opgegeven. De barman slaat één pint Carlsberg aan en vraagt vervolgens om €5,00. Ach, zo kom ik in ieder geval van m'n overige euro's af. We praten wat over hoe we de stad tot dusver vinden, terwijl er naast ons een Iers bandje typische Ierse muziek begint te spelen. Na nog een pint te hebben gedronken, gaan we terug naar ons hostel.

De volgende morgen staan we rond half 9 op. Het ontbijt zit inbegrepen bij ons verblijf, mits we het redden om voor half 10 ons bed uit te komen en naar het eetgedeelte van het hostel te gaan. Overdag verkennen we meer gedeeltes van de stad (zie foto's) en tegen de avond gaan we naar een bar die volgens een bewoner van Dublin waarmee de meiden uit onze groep hebben staan praten, zeker de moeite waard is. In de pub word ik aangesproken door twee Ierse leraressen die in, in eerste instantie voor mij onverstaanbaar Engels, iets proberen duidelijk te maken. Na nogmaals te vragen waar ze het over hebben, heb ik door dat het twee meiden zijn die David en ik afgelopen zomer in Amerika zijn tegengekomen in een plaatsje dichtbij Los Angeles. Klein wereldje.

Zaterdag gaan we met de groep naar de Guinness-fabriek. Het is een flink gebouw dat van binnen de vorm heeft van een grote bierpull, althans dat wordt ons uitgelegd.. Misschien had de bedenker zelf teveel van de gerstendrank op op het moment dat hij het bedacht, het had in ieder geval niet heel veel weg van een bierpull. De tour door de zeven verdieping hoge fabriek was wel erg interessant. Het hele process van het bierbrouwen werd er beschreven van vroeger tot nu en het was ook mogelijk om de drie meest verkochte soorten Guinness te proberen. Eenmaal op de zevende verdieping hadden we een mooi uitzicht over de stad en hadden we daarnaast de mogelijkheid om nog wat te drinken. Vervolgens zijn we naar een pub aan de andere kant van de stad gegaan om de rugby wedstrijd Ierland - Schotland te zien, de sfeer was top omdat Ierland won, van de spelregels snappen we tot nu toe nog steeds niets. We eindigden de dag door naar de lokale hondenraces te gaan, waar we in konden zetten op honden in de hoop geld te winnen als de hond een race won. Tot onze verbazing mochten kids van ongeveer 5 jaar en ouder ook inzetten op hun favoriete viervoeter. Na gelachen te hebben om een Iers jongetje (±7 jaar) dat na een race het gewonnen geld voor zijn ouders ging innen en, met het geld in de hand, de benen nam, besluiten we het zelf ook voor gezien te houden. Totale winst door ook wat in te zetten: maarliefst €1,10!

Op de laatste dag van ons bezoek, gaan we langs de bekendste gevangenis van Ierland: Kilmainham Gaol. Dit is de plaats waar de verzetsstrijders die tegen de Engelse heerschappij waren in Ierland werden opgesloten en vervolgens geëxecuteerd, wat ertoe leidde dat de bevolking nog woedender werd en er uiteindelijk genoeg steun was om een zelfstandig Ierland te vestigen. We sluiten het weekend af met een biertje en vliegen weer terug naar Engeland. Het was een vermoeiend weekend, maar zeker de moeite waard.

Groeten,

Geoffrey

Happy verjaardag

Als je jarig bent, lukt het opeens veel beter om bij de eerste toon van de wekker op je bedrand te zitten. Het is kwart over 6 in de ochtend en om half 7 heb ik afgesproken mijn ouders en Carlos via Skype te spreken! Ondanks het afstandsverschil lijkt het wel alsof ze hier in de kamer staan. Nadat het gesprek vijf minuten loopt, open ik dan ook het pakketje dat ze opgestuurd hebben. Tot mijn grote vreugd hebben ze een leesboek gestuurd voor de momenten waarin ik even niets te doen heb hier. Het hardst moet ik echter lachen om de manier waarop het verpakt is; ze hebben meerdere edities van De Bazuin en een versie van De Elsevier over Twitter om het boek heen gedaan om te voorkomen dat het beschadigd raakt. Toch nog een beetje een Nederlandse verjaardag..

De dag is verder een groot succes. Na wat uren op school te hebben doorgebracht, gaan we in de avond met een grote groep naar een pub om de verjaardag van Mirna (een andere Nederlandse studente) en mijzelf te vieren. De anderen hebben zelfs een kaart en een stukje taart met een kaarsje voor ons beiden meegebracht (zie foto's).

Naast deze fantastische dag zijn de afgelopen weken helaas ook weken geweest waarin ik tot twee keer toe best ziek ben geweest en dus dagen in bed heb moeten doorbrengen. Ondertussen ben ik bijna van mijn verkoudheid af en staat het volgende avontuur alweer op de planning: Dublin, Ierland! Voor zes anderen en mijzelf heb ik een tocht georganiseerd naar Dublin. We vertrekken aanstaande donderdag (8 maart) en we komen zondagavond laat weer thuis. In Dublin zullen we de stad gaan verkennen en natuurlijk de nodige foto's nemen die ik hier ook zal neerzetten. Daarnaast ben ik enthousiast over het idee dat we daar waarschijnlijk een dag gaan hiken in de natuur. Een van de medestudenten doet dat zo ongeveer elke vakantie en hij heeft een tof natuurpark gevonden in de omgeving van Dublin. Voor mij is het iets dat ik zelf niet snel op vakantie zou gaan doen, maar nadat we afgelopen zaterdag ook naar Cheddar Caves/Gorge zijn geweest en hele mooie foto's hebben kunnen maken van de stad vanaf een hoge berg (zie foto's), zie ik het leuke er wel van in.

Verder zijn we gisteravond naar een feest geweest waar niemand minder dan David Hasselhoff optradt. Hij is, na zijn televisiecarrière in onder andere Baywatch en Knightrider, gaan zingen voor zijn brood en tja, misschien had hij dat beter niet kunnen doen. Gelukkig zong ‘The Hoff' maar drie nummers en stelde hij zich daarna op voor een korte fotosessie voor iedereen die met hem op de foto wilde. Samen met wat medestudenten sta ik ook nog met hem op de foto, maar de foto's zijn nog niet op internet gezet en dus is het resultaat nog even afwachten!

Na Dublin zal ik uiteraard weer een update geven!

Groetjes,

Geoffrey

'Stonehenge Rocks'

10 uur, zondagochtend. Normaal draai ik me nog een keer om in m'n bed. Vandaag niet, want Stonehenge staat op de planning! Na een uur met een trein te hebben gereisd en vervolgens nog een half uur met een bus, komen we met z'n drieën aan bij het stukje Engelse cultuur. Een rij aan mensen willen allemaal zeven pond (9 euro) betalen om de immense stenen te zien. Wij hoeven gelukkig niet in de rij te staan, omdat we een buspas met entree hebben gekocht voor 18 euro! Via een audiotour wordt ons verteld dat de enorme stenen er al ongeveer 5000 jaar staan. De stem vertelt verder dat de stenen worden omhuld door mysterie. Waarom ze er staan, is niet bekend. Wie ze er heeft neergezet ook niet. Waarvoor ze gebruikt werden ook niet. We nemen snel een paar foto's vanuit verschillende hoeken zodat het tenminste nog ergens op lijkt, maarja.. of je een steen nou van de ene of andere kant fotografeert... Na nog tien minuten via de audio-stem naar theorieën te hebben geluisterd over waarom de stenen er mogelijk zouden kunnen zijn neergezet, zijn we het alle drie helemaal zat.

Een kleine vijftien minuten later staan we weer op de parkeerplaats te wachten op de bus. Als je waar wilt voor je geld, ga dan niet naar Stonehenge.

Verder is de eerste studieweek goed verlopen. Na een boel introductielessen te hebben gevolgd, weet ik nu definitief welke zes vakken ik ga volgen. Drie vakken hebben te maken met IT en Business, één met Investment Banking en één met International Marketing Management. Het laatste vak is een cursus academisch Engels schrijven voor mensen die Engels als moedertaal hebben. Zelf hoor ik daar natuurlijk eigenlijk niet bij, maar het werd me wel aangeraden omdat ik al wat formele Engelse teksten heb moeten schrijven en bezig ben met m'n afstuderen (in het Engels).

Tijdens deze week heb ik helaas ook aardig wat werk in het afstuderen moeten stoppen. Vanuit Rotterdam werd er helaas net voor m'n vertrek besloten dat de afstudeerprojecten plaatsvinden tijdens mijn uitwisseling. Ik heb dus niet de mogelijkheid om het afstuderen direct na mijn uitwisseling te doen, wat ik eerst wel van plan was. Afgelopen week moest ik daarom mijn donderdag en vrijdag opofferen om het eerste deel van het afstuderen op papier te zetten. Wat ik van plan ben te gaan onderzoeken is of het mogelijk is om met Twitter beursberichten te kunnen voorspellen en hoe dit (als het mogelijk is) het beste kan worden gedaan. Het is alleen nog even afwachten of dit onderwerp wordt goedgekeurd door de docenten aan mijn eigen school.

De week was natuurlijk niet alleen maar studeren. Er werd een soort introductieweek georganiseerd voor buitenlandse studenten en daar horen natuurlijk veel sociale activiteiten bij. De meeste avonden waarop de studenten hier wat gaan doen, zijn doordeweeks. De weekenden worden gebruikt voor uitjes en het nodige studeerwerk. Afgelopen zaterdag zijn we daarom met een groep studenten naar de Ikea gereden omdat iedereen nog wel wat spullen nodig had voor zijn of haar huishouden. En zondag, tja, we kunnen in ieder geval zeggen dat we bij Stonehenge geweest zijn.

Groetjes,

Geoffrey

Anything else, my love?

Anything else, my love? De cashière kijkt me vragend aan omdat ze ziet dat ik een net iets te grote glimlach op m'n gezicht heb. Veel dingen wennen snel als je een paar dagen in een ander land verblijft. Maar 65-jarige vrouwen die je ‘my love' noemen, dat nog steeds niet.

Sinds de laatste keer dat ik heb geschreven, is er enorm veel gebeurd! Hier even een kort overzichtje van vorig weekend (de rest van de afgelopen week volgt snel weer).

Op vrijdag 3 februari hadden we de eerste introductie hier op de campus. Het was een uitgebreide dag (van half 10 tot ongeveer 6 uur) waarop we onder andere uitleg hebben gekregen over waar we opdrachten moeten inleveren, hoe het tentamensysteem hier werkt en hoe de Engelse cultuur anders is dan de cultuur die de uitwisselingsstudenten zelf hebben. Na dit alles hebben we nog een rondleiding over het universiteitsterrein gehad. Op de weg terug besloten we om met ongeveer acht studenten in de stad uit eten te gaan. Op het menu stond (hoe kan het ook anders) fish & chips! De dag was top en ik heb enorm veel nieuwe mensen leren kennen.

De dag erna stond er een bustrip naar Windsor gepland! Windsor ligt ongeveer 40 kilometer van Londen vandaan. Direct aan het plaatsje ligt een van de grootste kastelen van Engeland. Met een audio-tour (een gids die de tekst al van tevoren heeft ingesproken en af te spelen is op een mp3 speler) kregen we veel informatie over het kasteel. Zo liggen de ouders van de Queen hier begraven en brengt de Queen hier zelf meerdere weekenden per jaar door. Na een uur of twee door het kasteel gelopen te hebben en een wisseling van de wacht te hebben meegemaakt, vonden we het weer mooi geweest. Wel zijn we in het dorp nog naar de kortste straat van Engeland geweest (±8 meter lang, zie foto) en moest er natuurlijk een foto gemaakt worden met de befaamde rode telefooncel!

In de avond hebben we een kroegentocht gedaan met een groep van vier studenten. Na de nodige pints achterover te hebben geslagen (je wilt het buiten immers niet te koud hebben) was het rond 2 uur tijd om terug naar huis te gaan. Toen ik zondagochtend wakker werd, was ik blij verrast dat bijna alle (lokale) supermarkten open waren. Veel simpele dingen zoals brood, melk en fruit heb ik nog niet kunnen kopen doordat ik bijna nooit thuisben sinds ik een eigen kamer heb. Ondanks dat was het zondag tijd om wat rustiger aan te doen en zelf wat te koken. Natuurlijk is het wel een studentenmaal geworden en dus stond fusili met bolognese saus en bacon op het menu (zie foto). De bacon was op aanraden van m'n huisgenoot die zelf Engels is. Het was een goede combinatie, minstens net zo lekker als met gehakt!

Zoals jullie lezen, loop ik ondertussen al een week achter met m'n verhalen. De volgende keer even een overzicht van de afgelopen week, waarin ik onder andere veel lessen heb gevolgd, naar Bristol ben geweest en naar Stonehenge ben geweest!

Groetjes,

Geoffrey

Eigen kamer!

Na nog een paar dagen in het hostel te hebben gezeten, zit ik nu in mijn eigen kamer (zie foto's!). De foto's zijn wel genomen toen ik voor het eerst naar binnen liep, dus nu ziet het er gelukkig wat meer bewoond uit. De keuken en badkamer deel ik met twee andere studenten. Een van de studenten wist me te vertellen dat andere studenten hier met z'n zessen een veel kleinere keuken delen dan die van ons, dus blijkbaar mag ik blij zijn dat ik in deze kamer terecht ben gekomen. Schoonmaken moeten we natuurlijk voor een groot deel zelf doen, maar de keuken wordt ook eens per week schoongemaakt door een schoonmaakploeg.

Maandag ben ik samen met een Duitse student die ik heb leren kennen in het hostel naar de universiteit gegaan. De universiteit is enorm. Naast de leslokalen, hallen en bibliotheek is er een gigantisch sportcomplex met onder andere vier voetbalvelden, twee hockeyvelden, acht indoor tennisbanen, drie velden die kunnen worden gebruikt voor basketbal/volleybal, een zwembad, een fitnessruimte en nog wat andere kleine zalen voor judo, dojo en overige sporten. De Duitse student was met zijn autootje, waar we net aan met z'n tweeën in pasten, naar Engeland gekomen. Zijn auto stond op de universiteit en dus zijn we ook met zijn auto terug gereden naar de stad. Links rijden is toch wel iets waar je even aan moet wennen, zelfs als je op de passagiersstoel zit.

Vanavond ga ik nog even een biertje doen met een andere Nederlandse student uit Rotterdam. Hij is hier ook om vier maanden te studeren, dus het wordt vast gezellig om over onze eerste indrukken en ervaringen te praten.

Vrijdag is daarnaast de eerste studiedag en volgende week beginnen de lessen (en de sociale activiteiten) echt, als we een soort introductieweek voor de buitenlandse studenten hebben!

Jullie horen snel weer van me!

Groetjes,

Geoffrey