Beste allemaal,

In de tweede week van de vakantie kwamen Ron en Marco (twee vrienden uit Nederland) hier langs. Het werd een gezellig weekend waarin we onder andere de stad hebben verkend, naar de universiteit zijn geweest, fish & chips hebben gegeten en een paar keer uit zijn geweest. Helaas moesten ze maandagochtend om 6 uur het vliegtuig terug pakken. Aangezien er in Engeland bijna geen nachttreinen rijden, moesten ze om half 4 in de nacht een taxi naar het vliegveld nemen. Erg praktisch was dat niet, omdat ik zelf om half 7 wakker moest worden om naar Londen te vertrekken. Na uiteindelijk drie uurtjes te hebben geslapen en daarna drie uur in de bus naar Londen weg te hebben gedut, kwamen we aan bij Londen Victoria Station. Toevallig kwamen we daar direct een studiegenoot uit Bath tegen die net terug was van haar trip naar Parijs. Na wat bij te hebben gepraat, gingen we (deze keer vol goede verwachting) naar het hostel dat we geboekt hadden voor de komende drie nachten. In vergelijking met het hostel in Liverpool is bijna ieder ander hostel top en het hostel in Londen was dat zeker ook. Het enige nadeel was dat de kamer van het hostel niet groot was. We sliepen in totaal met z'n zessen in een kamer waar eigenlijk maar ruimte was voor twee bedden. De oplossing die hiervoor gevonden was door het hostel was dus simpel: twee driepersoons stapelbedden (zie foto's). Goed, het kost wat moeite om in de avond jezelf in je eigen bed te wurmen, maar verder was het hostel prima.

In Londen hebben we bijna alle bezienswaardigheden wel gezien. We zijn naar Tower Bridge geweest, hebben de Big Ben en Westminster Abbey gezien, zijn langs London Eye gelopen en natuurlijk hebben we ook een kijkje genomen bij Picadilly Circus en Trafalgar Square (zie foto's). Uiteindelijk zijn we als echte toeristen ook nog even bij Harrods naar binnen geweest. Harrods is een erg dure, modieuze winkel in het hartje van Londen. In de winkel kan van alles gekocht worden: we hebben balpennen gezien, lcd schermen, kogelvrije jassen (Londense maffia?), spionageapparatuur, horloges en kleding. De prijzen verschillen enorm, zo kostte een balpen drie pond terwijl het duurste horloge een slordige 120.000 pond (€150.000) kost. Genoeg om een huisje van te kopen dus. Uit nieuwsgierigheid hadden we aan de verkoper van de horloges nagevraagd hoeveel hij er eigenlijk verkocht in een week. Hij liet weten een heel goede week te hebben als hij er vijf zou verkopen.

Het hostel dat we deze keer hadden, was vele malen beter dan degene in Liverpool. Geen wietlucht en geen overvallen. Wel was ik in het hostel met dezelfde twee medestudenten als waarmee ik naar Liverpool & Manchester was geweest: een Duitser en een Oostenrijker. Doordat het ook vakantie was in Duitsland, waren er enorm veel Duitse toeristen naar Londen gekomen om de stad te bezichtigen. Zo ook in ons hostel, wat ertoe leidde dat er op de laatste ochtend rond de vijftien mensen in de huiskamer rondliepen, waarvan er veertien vloeiend Duits praatte. Duits verstaan is absoluut niet moeilijk, maar het spreken, na een jaar of vijf bijna niets met de taal gedaan te hebben, is vrij lastig.

Verder zijn we in Londen op de laatste paar dagen nog naar het British museum geweest, wat zeker een aanrader is. De grote verscheidenheid aan onderwerpen zorgt ervoor dat er voor iedereen wel wat leuks te vinden is, zoals mummies, beelden uit de Griekse oudheid en de medailles voor de aanstaande Olympische spelen. Uiteindelijk zijn we ook nog langs Buckingham Palace geweest, waar het op dat moment enorm druk was aangezien de wisseling van de wacht (change of guards) net plaats vond.

Na een erg geslaagde midweek gingen we weer terug naar Bath. De komende weken moest er weer wat gedaan worden aan de studie, al stonden er ook nog wat leuke dingen gepland zoals een trip naar Southampton/Isle of Wight met een oud klasgenote en een bezoek van mijn broertje aan Bath! Daarover de volgende keer meer.

Groeten,

Geoffrey