Naalden en hoogtes. Twee van de dingen waar ik totaal niet goed tegen kan. Enige tijd geleden kreeg ik van een oud-klasgenote een e-mail omdat ze hier ook in Engeland zit. Na wat heen en weer gemail, leek het ons leuk om een keer in Southampton (de plaats waar zij studeert) en later in Bath af te spreken. Wat we in de buurt van Southampton zouden gaan doen? Het antwoord volgde al snel in een volgende mail die ze naar me stuurde: ‘Ik heb gekeken en er zijn wel wat dingen te doen op isle of wight (het eiland naast Southampton). Er schijnt iets te zijn met needles en een stoeltjeslift ofzo?' Mja, misschien niet de beste mail om me enthousiast te maken.

Ondanks dat reisde ik enige tijd later af naar Southampton. Eenmaal daar aangekomen, zijn we eerst naar de universiteit van Southampton gegaan. Net zoals de universiteit in Bath, bestaat de universiteit in Southampton ook uit meerdere gebouwen. Het totaal is groter dan de meeste universiteiten in Nederland en de faciliteiten die ze er hebben zijn omvangrijk. Na het meeste gezien te hebben, gingen we door richting Isle of Wight. De reis was wat lang, aangezien we een bus, boot en nog twee bussen moesten nemen om uiteindelijk bij de ‘needles' en stoeltjeslift uit te komen. De needles/naalden zijn een paar spitse rotsen aan de kust van Isle of Wight. Ze waren erg mooi te bekijken vanaf een (natuurlijk veel te hoge) stoeltjeslift. Uiteindelijk hebben we onze angst overwonnen en zijn we toch maar ingestapt in de lift. De meeste foto's vanuit de stoeltjeslift zijn gemaakt door m'n oud-klasgenote (zie foto's). Ik was te druk bezig om tegen mezelf te zeggen dat ik niet naar beneden moest kijken.

De gezellige en geslaagde dag sloten we af door nog ergens een pizza te eten voordat m'n trein weer terug naar Bath vertrok.

Het weekend na deze dagtrip kwam mijn broertje Carlos langs in Bath. Samen hebben we wat foto's gemaakt terwijl we door de stad liepen en naar de universiteit toegingen. We besloten vanaf de universiteit terug te lopen, wat helaas achteraf niet het beste idee was omdat we een paar typische Engelse stortbuien over ons heen hebben gekregen. In de avonden zijn we, met wat medestudenten, onder andere naar de bioscoop geweest en tot twee keer toe wezen stappen. De medestudenten zeiden al direct te kunnen zien dat Carlos mijn broertje was, omdat we blijkbaar erg op elkaar lijken. Daarnaast vroegen ze zich af of wij thuis een competitie hebben wie het meeste gel in z'n haar kan doen..

Het weekend was top en eigenlijk veel te snel voorbij. Op zondag vertrok Carlos weer naar Nederland waar hij werd opgewacht door m'n ouders. Hier ging het schoolwerk weer door. Op het moment ben ik dan ook nog bezig met de laatste paar opdrachten voordat mijn tentamens beginnen. De vakken gaan verder prima, de cijfers die ik tot nu toe heb behaald zijn ruim voldoende en bij de Engelse cursus (die ik volg met alleen maar studenten van wie hun moedertaal Engels is), werd mijn Engelse brief er zelfs uitgehaald als een voorbeeld voor de andere studenten! Het gaf een goed en geruststellend gevoel aangezien ik tegelijkertijd mijn thesis in het Engels aan het schrijven ben.

Groeten,

Geoffrey